Researchdossier

Reportage
50-plussers weer terug in de schoolbanken voor werk
Gesproken: Nouzha el Bousaidi, Stephien Kusters en Truus Billekens
Datum en tijd: Vrijdag 23 januari 2015 van 11:15 tot 14:00 een 50-plus bijeenkomst van het UWV gevolgd. Nouzha el Bousaidi heb ik vrijdag 23 januari 2015 om 14:20 uur en woensdag 22 april 2015 om 9:00 uur gesproken, Stephien Kusters heb ik vrijdag 23 januari 2015 om 14:00 uur gesproken en Truus Billekens heb ik woensdag 28 januari 2015 om 14:00 uur gesproken.
Duur van het interview: De bijeenkomst duurde twee uur en driekwartier. Het eerste interview met Nouzha el Bousaidi duurde veertig minuten en het tweede interview duurde dertig minuten. Het interview met Stephien Kusters duurde twintig minuten. Het interview met Truus Billekens duurde twee uur.
Hoe ben ik aan de geïnterviewde personen gekomen: Tijdens een gesprek met Jutta Chorus ben ik op het idee gekomen om een reportage te maken bij een 50-plus bijeenkomst van het UWV. Via het landelijke nummer van het UWV werd ik al snel afgewezen. Dit lieten ze alleen toe bij grote mediabedrijven. Toen ik naar het UWV-kantoor van Venlo ging, mocht ik uiteindelijk wel een bijeenkomst volgen. Tijdens deze bijeenkomst heb ik direct contact gelegd met de Nouzha el Bousaidi, Stephien Kusters en Truus Billekens. Nouzha el Bousaidi en Stephien Kusters heb ik die middag gesproken. Met Truus Billekens heb ik die middag een afspraak gemaakt voor vijf dagen later bij haar thuis.

Dit verhaal moest ik, nadat ik gezakt was, vooral aanpassen door mijn manier van schrijven. Ook was het van belang dat ik nog een paar zaken over de bijeenkomsten zelf duidelijk kreeg en had ik cijfers nodig. Daarom ging ik nog een keer terug naar Nouzha el Bousaidi.

Achtergrondverhaal
Welke kinderopvang kies je voor jouw kind?
Gesproken: Marleen Wijnhoven, Carla Trines, Debbie Huijben, Joyce van Ottenheym, Mieke van Kuijck, Maartje Heger en Tanja Claassen.
Datum en tijd: Ik heb dinsdag 20 januari 2015 een ochtend bij de peuteropvang van SKOALV meegekeken om zo een beter beeld van een kinderdagverblijf te krijgen. Dit was van 09:30 tot 11:30 uur. Marleen Wijnhoven heb ik maandag 19 januari 2015 om 20:00 uur gesproken en maandag 13 april 2015 om 19:30 heb ik haar nog een keer gesproken. Carla Trines en Debbie Huijben heb ik samen op dinsdag 20 januari 2015 om 12:30 uur gesproken. Met Carla Trines heb ik 7 april 2015 ook nog mailcontact gehad voor meer informatie. Joyce van Ottenheym heb ik dinsdag 3 februari 2015 om 14:30 uur gesproken. Mieke van Kuijck heb ik woensdag 21 januari 2015 telefonisch om 14:50 uur gesproken. Maartje Heger heb ik woensdag 28 januari 2015 telefonisch om 17:30 uur gesproken. Tanja Claassen heb ik 13 april 2015 telefonisch om 12:05 gesproken.
Duur van het interview: Het interview met Marleen Wijnhoven duurde de eerste keer anderhalf uur en de tweede keer een uur en tien minuten. Het interview met Carla Trines en Debbie Huijben duurde twee uur. Het interview met Joyce van Ottenheym duurde een half uur. Het interview met Mieke van Kuijck duurde een kwartier. Het interview met Maartje Heger duurde een kwartier. Het interview met Tanja Claassen duurde een kwartier.
Hoe ben ik aan de geïnterviewde personen gekomen: Ik heb voor dit verhaal verschillende kinderdagverblijven en gastouderbureaus afgebeld. Bij mijn zoektocht naar een kinderdagverblijf was de directeur van SKOALV meteen enthousiast en wilde mij graag helpen. Ik heb een morgen mogen meekijken in de peutergroep en gesproken met Carla Trines en Debbie Huijben. Via gastouderbureaus ben ik op zoek gegaan naar een gastouder. Ik kwam bij Marleen Wijnhoven uit en ook zij wilde mij graag te woord staan. Het zoeken naar een pedagoog ging iets moeizamer. Ik had verschillende pedagogen gevonden, maar allen bleken over mijn onderwerp geen mening te hebben. Joyce Ottenheym heb ik via LinkedIn gevonden. Hierop zag ik dat zij een geschikte pedagoog zou kunnen zijn. Tijdens het interview bleek dit ook het geval. Mieke van Kuijck heb ik ontmoet tijdens de morgen die ik aanwezig was op het kinderdagverblijf. Daar kwam ik er door de begeleidsters achter dat zij bewust voor een kinderdagverblijf had gekozen. Ik heb die morgen een afspraak met haar gemaakt om een telefonisch interview te houden. Vervolgens was ik op zoek naar ouders die hun kinderen alleen naar grootouders brachten. Het bleek lastig om deze te vinden, omdat veel ouders dit in combinatie met een opvang doen. Ik heb vervolgens via eigen contacten gevraagd of er misschien iemand was die mij hierbij kon helpen. Op die manier kwam de naam Maartje Heger naar boven. Met haar heb ik daarom een afspraak kunnen maken. Via Marleen Wijnhoven ben ik bij Tanja Claassen gekomen. Zij brengt haar kind naar Marleen toe, maar werkt zelf in een kinderdagverblijf. Dit vond ik interessant en daarom leek ze mij de geschikte persoon om te interviewen.

Nadat ik gezakt was, bleek dat ik dit onderwerp wel mocht houden als ik een duidelijke invalshoek zou nemen. Om het verhaal goed te krijgen, ben ik nog een keer terug gegaan naar Marleen Wijnhoven. Ook heb ik nog mailcontact met Carla Trines gehad over het financiële plaatje en de kinderopvangtoeslag. Ook dit moest duidelijker in het verhaal verwerkt worden.

Achtergrondverhaal
Ouderen naar verzorgingshuis: vrije keuze of geen keuze
Gesproken: Jolke Kellenaers, Door van Bergen en Hans Mennen. En voor research: Gerda Janssen en Paul Delsing.
Datum en Tijd: Jolke Kellenaers heb ik donderdag 16 april 2015 om 10:15 gesproken. Door van Bergen heb ik donderdag 16 april 2015 om 13:00 gesproken. Hans Mennen heb ik donderdag 7 mei 2015 om 13:30 gesproken. Gerda Janssen heb ik donderdag 23 april 2015 om 10:55 telefonisch gesproken. Paul Delsing heb ik woensdag 15 april 2015 om 12:35 telefonisch gesproken.
Duur van het interview: Jolke Kellenaers heb ik een uur gesproken. Door van Bergen heb ik een uur gesproken. Hans Mennen heb ik een uur gesproken. Gerda Janssen heb ik 10 minuten gesproken. Paul Delsing heb ik tien minuten gesproken.
Hoe ben ik aan de geïnterviewde personen gekomen: Ik ben bij Jolke Kellenaers gekomen doordat ik haar de vorige keer ook geïnterviewd had. Ik wist dat zij hier ook geschikt voor zou zijn en dus heb ik haar weer gebeld. Via Toos Manders van de dagvoorziening in Grashoek – die ik de vorige keer ook geïnterviewd had – ben ik bij Door van Bergen terecht gekomen. Zij vertelde mij dat Door van Bergen zonder de hulp van haar kinderen naar een verzorgingshuis zou moeten en hierdoor dus een goede interviewkandidaat is. Vervolgens heb ik verschillende verzorgingshuizen gebeld. Sint Jozef Wonen en Zorg wilde graag meewerken. Hierdoor heb ik een interview met Hans Mennen kunnen houden.

Voordat ik deze interviews kon houden, was het belangrijk dat ik goed wist hoe alles zat. Veel kon ik natuurlijk op het internet vinden, maar sommige zaken bleven onduidelijk. Daarom heb ik naar een verzorgingshuis in Venlo gebeld om enkel een paar vragen te stellen voor mijn research. Hierdoor kwam ik bij Gerda Janssen terecht. Paul Delsing had ik al eens geïnterviewd voor Krag.nu. Hierdoor wist ik dat hij mij kon helpen met een paar dingen die voor mij onduidelijk bleven.

Persoonlijk interview
‘Binnen vijf jaar was ik mijn vader kwijt aan ALS’
Gesproken: Mary Stolker
Datum en tijd: Donderdag 11 september 2014 om 12:00 uur, donderdag 15 januari 2015 om 15:30 uur en woensdag 8 april 2015 om 15:00 uur.
Duur van het interview: Het interview duurde de eerste keer anderhalf uur, de tweede keer driekwartier en de derde keer een uur.
Hoe ben ik aan de geïnterviewde persoon gekomen: Tijdens een avond borrelen na sluitingstijd op mijn werk werd er uitgebreid gediscussieerd over de rage van de ALS-Ice Bucket Challenge. Dit is een challenge waarbij mensen genomineerd worden om een bak met ijswater over zich heen te gooien, dit te filmen en het filmpje op Facebook of Instagram te plaatsen. Wanneer de persoon het filmpje plaatste, kon hij de volgende mensen nomineren. Als een persoon de challenge niet accepteerde, werd geacht dat hij geld zou doneren aan de stichting ALS. Een actie die het goede doel meer dan een miljoen euro heeft opgeleverd.
Niet iedereen was te spreken over deze rage, bleek die avond. Zo ook Mary Stolker. Zij vertelde hoe ze haar vader aan de ziekte verloren had en vertelde uitgebreid wat hierbij kwam kijken en hoe dit voor haar moeder geweest was. Dit leek me een perfect verhaal voor mijn portfolio en dus had ik een week later een interview met haar gepland staan. Helaas heb ik het de eerste keer niet gehaald en dus kreeg ik een tweede poging. Het onderwerp voor dit artikel was goed en daarom mocht ik het houden. Wel moest het nog aangepast worden en heb ik dus een tweede afspraak gemaakt om het verhaal compleet te maken. Doordat ik het wederom niet gehaald had, besloot ik het interview meer over Mary zelf te laten gaan en de nieuwsaanleiding over de Ice Bucket Challenge te laten gaan. Wat was Mary voor persoon in die tijd en hoe heeft zij de tijd met haar zieke vader ervaren? Ik heb Mary nog een keer geïnterviewd zodat ik het persoonlijke verhaal kon schrijven.